endişe

Dün bir arkadasimla uzun süre Türkiye gündemi üzerine konustuktan sonra en sonunda bana neden gündemle ilgili yazilar yazmadigimi sordu. Bense yazmaktan ziyade, yazanlara link vermeyi tercih ettigimianlattim. Gercekten de gündemi bagimsiz kaynaklardan takip edip üzerine yeni bir sey söyleyebilecek biri degilim. Söyleyecegim seyin anlamini, gecerliligini destekleyecek ne politik ne de sosyolojik ve hatta felsefi birikimim var. Oldum olasi yazmakta zorlanan bir insan olmusumdur. Konusma konusunda pek üsendigim ve cekindigim söylenemez ama asla cok ikna edici bir insan olamadim. Bilakis üslubumdan ötürü kimileri tarafindan kaba ve nahos bulundugum da olmustur eminim ki. Ama bende olan sey, biraz zaman ayirmis olmanin da katkisiyla tüm bunlara sahip bir kac adam bulup, onlari takip ediyor olusum. Iste tam da bu sebepten arkadasim benim gündem üzerine anlattiklarimdan etkilendi. Ama aksi nasil olabilir? Daglica meselesindeki neye yoracagimi bilemedigim son olumlu gelismeyle ilgili bir seyler söylerken sorma geregi duydum konuya iliskin bir resim var mi kafasinda diye. Askelerin PKK`yla isbirligi yaptiklarini duymustu sadece ve buna inaniyordu. Bunun üzerine iste simdi benim yazmaya calistigim konu üzerine konustuk.
Sorun su ki, popüler yazili ve görsel basin gündeme iliskin genel bir resmi algilamamiza yeterince olanak tanimiyor,ki bu da hic yeni bir bilgi degil. Ama bunun farkinda olmayan, ya da oldugunu düsünen ama bundan kacamayan cok insan var. Benim derdim, bir seylerden haberdar olmanin kimseye cok seye mal olmayacagini biliyor ve dolayisiyla da insanlara kiziyor olusum. Benim de icim acimasin diye, boguntusuna katlanamadigim icin izlemekten ve okumaktan kacindigim haberler oldu elbette. Yok sayisimin bu durumun varligini sadece daha da saglam kilacagini bile bile kumandada P+ tusuna basip gectim, bunun da ne kadar kolay oldugunu cok iyi biliyorum. Bildigim diger seyse her gün gazete okumanin ya da bosverelim bütüünn bir gazeteyi, belli basli bir takim köse yazarlarini ve haber basliklarini okumanin ne kadar kolay oldugu. Bu tür duumlarda ilgisizlik ya da böylesi duyarliliklara tepeden bakma benim icin sadece itici olabiliyor, anlayisla karsilamak istemiyorum. Kimse bana politikanin banal bir sey oldugunu, hayatta daha önemli seyler oldugunu söylemesin. Ben de kimseye zaten politik bilinc gelisirmenin para kazanmaktan, sinemaya gitmekten, sevismekten ya da burun karistirmaktan daha önemli oldugunu söylemiyorum. Ama gercekten sondaj yaparken bir yandan gazete okunabilir degil mi? Gazete secenegini bosverelim. Su ne idügü belirsiz feysbuktan dahi gündem takip etmek mümkün. Bu güne kadar iki durumdan tek basina feysbuk araciligiyla haberdar oldum ben, oradan biliyorum. Her konuda oldugu gibi bu da niyet meselesi. Zamansizlik, kötü haber kaldiramama, bu memleketten bi bok olmazlama, hic bir sey degismezleme niyetsizligi gizlemeye yönelik bahanler olsa olsa. Cok zeki, cok birikimli, cok analitik olmadan da gündem takibi mümkün. Biraz zahmet verince zaten kimin, neyi, nasil yazdigini ya da yazmadigini kavramak da mümkün. Ve hatta kimsenin haberdar olup da tepki göstermeyisine güvenilerek yapilan bir takim seylere, sadece haberdar olarak müdahale etmek, bir anlamda engellemek de mümkün.