Tatilim basladi. Istanbul`dayim ve gene calismiyorum (bu ikisi arasindaki baglantiyi anlamlandiracak babayigit ciksin ortaya, alnindan öpecegim). Okuyasim gelmis, onu farkettim, bu faideli faaliyetle telafi ediyorum tembelligimi. Adana`ya gidisinden faydalanip divad`in gizemli dünyasinda gecen iki günden kurtarabildigim bana ve ona ait kitaplarin icine gömüldüm. Bildigim yazarlar gene, dolayisiyla sorunumu cözmüyor. Yeni kitap, yeni yazar istiyorum. Senelerdir dönüp dolasip ayni yazarlari, ayni kitaplari okumanin cok güzel bir tarafi var elbette. Hep yuvaya dönmek. Yalniz ben bu monogamik okuma aliskanligini cok uc noktalara tasidim sanirim. Okudugum kitaplari degistirmedigim sürece her okumam bayatlamasina neden oluyor vazgecemediklerimin. Oysa tazelensem biliyorum ki, yuvaya dönüs de baska türlü olacak. Bu yüzden, bu zaruri evden ayrilista kendime olabilecek en iyi rehberi sectigim inancindayim. Denemeleriyle bana yol gösteren Fowles`dan baskasi degil (canim, sagol kitap icin). Eylül`de Almanya`ya yapacagim bir haftalik ara ziyarette bagaj sorunum olmamasindan faydalanip, mümkün oldugunca cok kitap götürebilmek icin simdiden Imge`ye para dökmeye basladim. Gerci simdi sehirde biraktigim üc kitap, her an okunma riski altinda bulunsa da, endiselerimi, üc farkli ve benim icin yepisyeni yazardan ikisinin (birinin genc yasinda mefta olmasindan mütevellit bu fisati yakalayamamis olmasi, Fowles`un ona duydugu hayranlikla dengeleniyor) sergilemis olduklari üretkenlige güvenmek suretiyle gideriyorum. Eh bir de tabi tüm bunlarin sonunda ask tazelemek var. Dolayisiyla saga sola dagilmis Fowles`lari toparlamanin da zamani simdi. Kim bilir, belki cesaretimi toplar, kara günler icin sakladigim Abanoz Kule`yi de okuyuveririm.
